کیومرث پوراحمد امروز در کمال ناباوری درگذشت، او از جمله کارگردانانی بود که در برهوت خلق اثر در اواخر دهه شصت - برای ما متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ که زیر سایه جنگ بزرگ شده بودیم- قصه‌های مجید را ساخت تا عصر جمعه‌های ما مشتاقان را با مجید و مادربزرگش بسازد.

نزدیک به ۸۰ روز از آن روزی که برای اولین بار دختران دانش‌آموز هنرستان نور یزدانشهر قم با علائمی از مسمومیت راهی بیمارستان شدند، گذشته است.

«درافشانی» ابوالقاسم طالبی و «نیشخند» افخمی، روی آنتن زنده تلویزیون مایه شرم ساری است نظرات درخشان و مشعشع ابوالقاسم طالبی جای خود، او می‌تواند هر نظر راست و ناراستی داشته باشد و می‌تواند برای اثبات عقیده خودش هر هجوی را سرهم کند؛ اما نکته اینجا است، بهروز افخمی اگر به‌عنوان نماینده تلویزیون -که نهادی رسمی است- آنجا نشسته، نباید حرف مدعو برنامه را اصلاح کند یا به احترام ساحت عمومی به سخنانش تعریضی داشته باشد؟

امین معلوف روزنامه‌نگار و نویسنده عرب لبنانی‌تبار مسیحی ساکن فرانسه در کتاب غرق شدن تمدن‌ها چند پارگی‌هایی را نشان می‌دهد که از نام و تبار و محل زندگی او هم آشکار است.

خب، از این پس عکس هایی از این دست بسیار خواهیم دید. عکس هایی که نشان می دهد مدیرانِ حاکمیتِ یکدست در میدان حضور پیدا کرده اند و بی واسطه خود را به میان معرکه انداخته اند تا خود آستین بالا بزنند و گرهی از کار فروبسته خلق خدا بگشایند.

این روزها که به‌همت جمعی از نویسندگان و روزنامه‌نگاران و به‌ویژه تلاش‌های یاسر نوروزی، فضای مجازی و البته برخی از رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها، برای انتقاد از یک مشکل ریشه‌دار و قدیمی در حوزه نشر و کتاب، بسیج شده و آماده‌خواری و پخته‌خواری جمعی از ناشران آماج حملات و انتقادات قرار گرفته است؛

فارغ از هر نوع قضاوتی، عدم وجود سانسور در آثار هنری چه سینما چه تئاتر چه ادبیات و چه آثار تجسمی می‌تواند باعث رشد فکری و بروز تحرک و پویایی در بدنه جامعه شود، پس طبیعتاً روبروی چنین عملی، جهل، رکود و انزوای اجتماعی و درنتیجه سکوت و سکون مردمی است.

از روز سقوط برج متروپل تنها یک ماه و 20 روز می‌گذرد اما دیگر حرفش نیست. اول همه با هیجان غوغا کردند، ولی حتی نشنیدیم که گزارش دقیقی برای تعیین علل همه‌جانبه وقوع فاجعه متروپل از سوی نهادهای مسئول در دست تهیه باشد.

استاد ما! استاد همه آنهایی که تو را دیده یا ندیده اند! از آدم‌های بزرگ به همه می‌رسد، چه شاگردش بوده‌اند و چه فقط از تو شنیده‌اند.  

چه کسی می‌توانست چون او اثری را بر روی صحنه زنده کند، آن قدر قدرتمند که مخاطبانش سال‌ها سال بعد وقتی صحبتی از تئاتر می‌شود، او و آثار او را به یاد بیاورند.  

متاسفانه سلامتي و اقتصاد جامعه و كشور به واسطه بيماري كرونا رو به نابودي و ويراني است و مرگ و مير همچنان افزايش يافته و اين بحران كشتار به دست كرونا مهار شدني نيست مگر با همت و مديريت صحيح كه مسوولان بايد، اين بلا را تا حد زيادي كنترل كنند و اين نيز نيازمند يك مديريت درست و شايسته است تا روند بيماري كاهش يافته و فكري به حال وضعيت وخيم اين بحران كنند.

هادی خانیکی درباره ی وضعیت این روزهای خبرنگاران و انتشار مداوم اخبار تلخ و ناگوار خصوصا درباره بحران کرونا معتقد است: اگر چه به دلیل تنگناها و بحران های مختلفی که در زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، جامعه ما با آن روبه روست، نیازمند روزنامه نگاری در بحران هستیم، اما این روزها خود روزنامه نگاری و به تبع خبرنگاری هم در بحران است؛ در این شرایط ما نیازمند بازتعریف موقعیت خبرنگاری هستیم.

از پديده‌هاي نامطلوب و مشمئزكننده‌اي كه در جامعه ما رو به افزايش است، خودكشي در ميان نوجوانان است كه عمدتا، به خاطر فقر و نابرابري‌هاي اقتصادي است.