و تو گريه كردي. راستي راستي گريه كردي. آن اشك‌ها كجا بودند آنيتا؟ دو ثانيه هم نكشيد. دو ثانيه هم نكشيد كه پهناي صورت كوچك و زيبايت را خيس كردند و انگشتان لاغرت با آن لاك ارغواني ناخن‌ها، چشمان درشت و مژه‌هاي بلند سياهت را پوشاندند.

از اخبار فراوان خودكشي هاي ناشي از فقر، غرق شدن مظلومانه مهاجرين جوياي كار، اردوگاه هاي تحـقيـرآمــيز پناهجويان كه فقط تئاتر <<مانوس>> (به كارگرداني نازنين سهامي زاده و نويسندگي ليلا حكمت و كيوان سررشته) را در اين موضوع ديده ام و از عرق شرم پدران فراواني نزد خانواده شان و تن فروشي هاي ناشي از فقر و...؛ مي گذريم.