بیست‌ونهمین اثر تاریخی ایران که به فهرست میراث جهانی یونسکو افزوده شد، یکی از اولین محل‌های سکونت انسان در دوران پارینه‌سنگی در منطقه زاگرس مرکزی است. این محل، مسیر کلیدی مهاجرت انسان از آفریقا به آسیا و اروپا محسوب می‌شود و قدمت آن به بیش از ۶۰ هزار سال بازمی‌گردد. ایران پیش‌تر ۲۸ اثر تاریخی و طبیعی چغازنبیل، تخت‌جمشید، میدان نقش‌جهان اصفهان، تخت‌سلیمان، ارگ بم، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، سنگ‌نبشته بیستون، مجموعه رهبانی ارامنه، سازه‌های آبی شوشتر، بازار تاریخی تبریز، آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، باغ‌های ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبد قابوس، کاخ گلستان، شهر سوخته، میمند، شوش، قنات‌های ایرانی، دشت لوت، شهر تاریخی یزد، چشم‌انداز باستان‌شناسی ساسانی فارس، جنگل‌های هیرکانی، راه‌آهن سراسری ایران، اورامانات، کاروانسراهای تاریخی و هگمتانه را در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسانده بود. روز جمعه بیستم تیرماه و در چهل ‌وهفتمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو به میزبانی پاریس، «دره پیشاتاریخی خرم‌آباد» یکی از کهن‌ترین زیستگاه‌های انسانی جهان به‌عنوان بیست‌ونهمین اثر جهانی ایران نیز به ثبت رسید.